ترس به مدت ۵۳ سال، مرا دربرگرفته بود. در گذشته زمانی­که اتفاقات بدی برایم می‌افتاد یک­سری سازوکار برای مقابله­ از قبیل بی‌تفاوتی، تحمیل کردن درد به خودم، سرزنش کردن، سفرهای آسترال و خارج از بدن[۱] و انزوا، ایجاد کرده بودم که برای کنترل زندگی‌ام از آن­ها استفاده می‌کردم. من این ابزارهای بقا را به‌ اسلحه‌ای قوی برای زندگی خودم تبدیل کرده بودم در رابطه با خود و یا هر شخصی که تهدیدی برای امنیت و شادی من محسوب می‌شد، این‌ها خوب از من محافظت می‌کردند؛ البته در نوجوانی و تا بیست‌سالگی، اما بعد به چیزهایی تبدیل شده بودند که مانع از پذیرش کامل زندگی خودم می‌شدند. شما از من بپرس من چه کسی هستم پاسخ من به این بستگی دارد که چه کسی از من سؤال می‌کند و چه انتظاری از من دارد. تلاش برای پرهیز از تنبیه و خشم دیگران، رشد مرا در همه زمینه‌ها محدود ساخت.

بعد از این­که تقریباً در اثر استفاده از این سلاح‌ها و همچنین سوء مصرف الکل در حال مرگ بودم، اکنون در جایگاهی هستم که هرگز تصورش را نمی‌کردم. جایی که در آن شفا و رشد به‌راحتی در دسترس هستند، به شرطی­که من به چیزی بالاتر از خودم تسلیم شوم و قدم‌هایی را در امتداد مسیر بردارم. CoDA برنامه شگفت‌انگیزی است اما باید قدم‌ها را مطالعه کنم و خودم را برای دیگران بازگو کنم که این موضوع چالش‌برانگیز است. ترس از مورد تمسخر قرار گرفتن و پذیرفته نشدن می‌تواند بر تلاش‌های من غلبه کند. در طول روز چندین بار دعای آرامش را تکرار می‌کنم. این ابزار جدید برای رشد است نه زنده ماندن. با کارکردن ۱۲ قدم CoDA و استفاده از آن‌ها در زندگی‌ام، من می‌توانم پیشرفت را ببینم. درک من دیگر تدافعی نیست و من حقیقت و تأثیر قدرت نیروی برترم را هرروز در زندگی‌ام تشخیص می‌دهم. هرچه بیشتر رشد می‌کنم بیشتر متوجه می‌شوم که چگونه فکر و سخنم بر روی بهبودیم تأثیر دارد. این کافی نیست که قدم‌ها فقط مطالعه و دانسته شود، من همچنین باید آن‌ها را در زندگی‌ام بکار بگیرم. من باید به آنچه می‌گویم عمل کنم، این سبب می‌شود چیز بزرگی را قربانی کنم و باعث می‌شود ابزارهای سنتی و قدیمی را کنار بگزارم. وقتی این ابزارها را کنار می‌گزارم می‌تواند احساس از دست دادن هویت برایم اتفاق بیفتد و زمانی که فکر می‌کنم همه موانع خودساخته را از سر راه برداشته‌ام، بیشتر خود را نشان می‌دهند. من اکنون می‌دانم که این جریان در حال انجام است. یک فرآیند بررسی دائمی روزانه نیاز است تا مرا در مسیر درست نگه دارد. ابزارها و سلاح‌های قبلی برایم مثل دوستان قدیمی هستند بنابراین جدا شدن از آن‌ها من را غمگین می‌کند.

 اما با دور شدن از آن‌ها می‌توانم به راه دیگری برای بودن بروم و برای من این یک رویا است که تابه‌حال فکر نکرده بودم قابل انجام باشد. امروز تولد ۵۵ سالگی‌ام است اما احساس یک تازه متولد شده را دارم.

تشکر می‌کنم برای خواندن داستان من

 

دانلود pdf

 

CoDA Weekly Reading 01/02/20

 

having trouble viewing this message? read it online

 

Fear has robbed me of fifty-three years. In the past, whenever bad things happened I developed coping mechanisms such as aloofness, isolation, astral and out of body travel, sarcasm and self-inflicted pain as ways to have control in my life. I honed these survival tools into strong weapons that I used on myself or anyone else who was a threat to my safety or wellbeing. They served me well in my teens and twenties but have become the very things that are preventing me from fully embracing life or myself. You ask me who I am… that depends on who is asking the question and what they expect from me. Appeasing to avoid harsh punishment or anger from others limited my growth on every level.

After almost dying as a result of my well-honed weapons and alcohol abuse, I’m now at a place I never thought possible. A place where healing and growth are readily accessible if I surrender to something higher than myself and take the steps along the path. CoDA is an amazing program but I have to study the steps and open myself up to others which is challenging. Fear of ridicule and rejection can overpower my efforts at every turn. I repeat the Serenity Prayer many times a day. This new tool is a growth tool, not a survival tool. By working the CoDA twelve steps and applying them to my life I can see things improving. My perception is no longer defensive and I recognize truth and the work of a higher power in my everyday life. The more I grow, the more I see how what I think, say and do impacts my recovery. It’s not enough to just study and know the steps intellectually, I also have to apply it to my life. I have to walk my talk. This involves a great deal of sacrifice and letting go of outdated survival weapons. It can feel as if I am losing my identity when stripped of these survival tools and once I think I have removed all self-imposed obstacles, more rear their ugly heads. I now know this is going to be an ongoing, lifelong process of self-checking which will need to be done daily to keep me on the right path. Survival tools feel like old friends so there is a sadness in leaving them behind. But by walking away from them I can move forward to a different way of being and for me that is a dream I never thought possible until now. Today is my 55th Birthday, but I feel more like a newborn.

 

Thank you for reading my story.

        

آدرس سایت ایران :coda-ir.og

کانال تلگرام : @ Addresscoda.ir

 خط خدماتی آدرس جلسات ایران : ۰۹۳۹۳۸۹۱۰۶۴

 شماره هماهنگی سفارش و ارسال نشریات : ۰۹۹۰۹۶۰۰۳۹۴

خط خدماتی کمیته نشریات : ۰۹۹۱۴۲۸۸۰۳۰

ترجمه شده توسط کمیته نشریات شورای منطقه CoDAایران

 

[۱] پدیده­ای مبتنی بر این عقیده که آگاهی فردی می­تواند در هنگام خواب یا خلسه از جسم خارج شود و به مکان­های دوردست یا به قلمرو فرازمینی و روحانی سفر کند.

 

keyboard_arrow_up